W pierwszej połowie 2022 roku planowane jest wprowadzenie do ustawy o prawach konsumenta m.in. przepisów o odpowiedzialności za wady towarów, których własność przenoszona jest (w szczególności na podstawie umowy sprzedaży i umowy o dzieło) na konsumentów (i tzw. przedsiębiorców na prawach konsumenta), wdrażających dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów zmieniającej rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE oraz uchylającej dyrektywę 1999/44/W. Najistotniejsze zmiany poniżejWprowadzenie pojęcia „towaru zgodnego z umową”
1.Aby towar był zgodny z umową niezbędne będzie, aby:
a) opis, rodzaj, ilość, jakość, kompletność i funkcjonalność – były zgodne z umową;
b) przydatność do szczególnego celu, do którego jest potrzebny konsumentowi, o którym konsument powiadomił przedsiębiorcę najpóźniej w momencie zawarcia umowy i który przedsiębiorca zaakceptował – była zgodna z umową (projektowany art. 43b ust. 1).
Ponadto, aby został uznany za zgodny z umową, towar ma:
1) nadawać się do celów, do których zazwyczaj używa się towaru tego rodzaju, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa, norm technicznych lub dobrych praktyk;
2) występować w takiej ilości i ma takie cechy, w tym trwałość i bezpieczeństwo, a w odniesieniu do towarów z elementami cyfrowymi również funkcjonalność i kompatybilność, jakie są typowe dla towaru tego rodzaju i których konsument może zasadnie oczekiwać, biorąc pod uwagę charakter towaru oraz publiczne zapewnienia złożone przez przedsiębiorcę, jego poprzedników prawnych lub osoby działające w ich imieniu, w szczególności w reklamie lub na etykiecie, chyba że przedsiębiorca wykaże, że:
a) nie wiedział o danym publicznym zapewnieniu i oceniając rozsądnie nie mógł o nim wiedzieć;
b) przed zawarciem umowy publiczne zapewnienie zostało sprostowane, z zachowaniem warunków i formy w jakiej publiczne zapewnienie zostało złożone lub w porównywalny sposób; lub
c) publiczne zapewnienie nie miało wpływu na decyzję konsumenta o zawarciu umowy;
3) być dostarczany z akcesoriami i instrukcjami, których dostarczenia konsument może rozsądnie oczekiwać; oraz
4) być takiej samej jakości jak próbka lub wzór, które przedsiębiorca udostępnił konsumentowi przed zawarciem umowy i odpowiada opisowi takiej próbki lub wzoru (projektowany art. 43b ust. 2).
2. Ustalenie kolejności korzystania z uprawnień przez konsumenta w przypadku niezgodności towaru z umową.
Konsument w pierwszej kolejności będzie mógł zażądać jego naprawy lub wymiany. Konsument będzie zobowiązany tylkoudostępnić (już nie zwrócić) przedsiębiorcy towar podlegający naprawie lub wymianie, a przedsiębiorca odebrać od konsumenta towar na swój koszt.Złożenie oświadczenia o obniżeniu ceny lub odstąpieniu od umowy będzie możliwe dopiero w przypadku niewykonania przez przedsiębiorcę obowiązku naprawy lub wymiany, w sytuacji gdy naprawa lub wymiana nie odniosła skutku lub jeśli brak zgodności towaru z umową jest na tyle istotny, że uzasadnia natychmiastowe obniżenie ceny albo odstąpienie od umowy. Konsument nie będzie mógł odstąpić od umowy, jeżeli niezgodność towaru z umową jest nieistotna, przy czym zostanie wprowadzone domniemanie, że niezgodność towaru z umową jest istotna. W razie odstąpienia od umowy konsument niezwłocznie zwraca towary przedsiębiorcy na jego koszt.
3. Dłuższe domniemanie istnienia niezgodności towaru z umową oraz domniemanie istotności wady
Zostanie wprowadzone domniemanie, że brak zgodności towaru z umową, który ujawnił się przed upływem dwóch lat od dostarczenia towaru, istniał w chwili jego dostarczenia (aktualnie jest to jeden rok), o ile nie zostanie udowodnione inaczej lub jeżeli domniemania tego nie można pogodzić ze specyfiką towaru lub charakterem braku zgodności z umową (projektowany art. 43c ust. 1).
Ponadto zostanie uregulowane, domniemanie, że niezgodność towaru z umową jest istotna (projektowany art. 43e ust. 4).
4. Warunki braku odpowiedzialności za niezgodność cechy towaru z umową
Przedsiębiorca nie będzie ponosił odpowiedzialności za brak zgodności towaru z umową, jeżeli konsument zostanie wyraźnie poinformowany, że konkretna cecha towaru odbiega od wymogów zgodności z umową określonych w ust. 2 oraz najpóźniej w chwili zawarcia umowy, wyraźnie i odrębnie zaakceptuje brak konkretnej cechy towaru (projektowany art. 43b ust. 4)
5. Brak możliwości wyłączenia rękojmi wobec tzw. przedsiębiorcy na prawach konsumenta
6. Minimalne wymogi gwarancji konsumenckiej
Zgodnie z planowaną regulacją “gwarancja trwałości” nie będzie mogła przewidywać warunków naprawy albo wymiany mniej korzystnych dla konsumenta niż wynikające z przepisów o rękojmi konsumenckiej.