Pracownikowi, który otrzymał wypowiedzenie, także w okresie pandemii, na wypadek gdyby upłynął okres wypowiedzenia, przysługuje prawo żądania przywrócenia go do pracy.

Sąd może nie uwzględnić takiego żądania, a w zamian za to zasądzić odszkodowanie, jedynie jeżeli ustali, że takie żądanie jest niemożliwe lub niecelowe. Odmowa przywrócenia do pracy jest więc wyjątkiem i musi być uzasadniona przez sąd. Niemożność i niecelowość obejmują rożne sytuacje, wiążące się z jednej strony z funkcjonowaniem zakładu pracy, a z drugiej natomiast z okolicznościami dotyczącymi osoby pracownika, nawet niezawinionymi, najczęściej jednak z jego na tyle nagannym postępowaniem, że powrót do pracy tego pracownika byłby niewskazany (jak utrata zaufania do pracownika z przyczyn leżących po jego stronie lub, gdy jego konfliktowy charakter pracownika, stwarza napięcia w miejscu pracy uniemożliwia współpracę między nim i pozostałymi pracownikami).

Powyższe ograniczenie nie dotyczy jednak pracowników, którym brakuje 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego (których okres zatrudnienia to umożliwia) oraz pracownic w ciąży lub w okresie urlopu macierzyńskiego, a także osób podlegających przepisom szczególnym dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę. W przypadku powyższych osób odmowa przywrócenia do pracy może nastąpić jedynie gdy jest ono niemożliwe z uwagi na ogłoszenie upadłości lub likwidację pracodawcy.

Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące – nie więcej niż za 1 miesiąc. Wyjątkiem są pracownicy, którym brakuje 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego (których okres zatrudnienia to umożliwia), pracownice w ciąży lub w okresie urlopu macierzyńskiego oraz osoby, których rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego – którym wynagrodzenie przysługuje za cały okres pozostawania bez pracy.

Warto wreszcie dodać, że ostatnia nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.) umożliwiła dokonanie przywrócenia do pracy jeszcze przed uprawomocnieniem się wyroku. Zgodnie z dodanym art. 477 (2) § 2 k.p.c. uznając wypowiedzenie umowy o pracę za bezskuteczne albo przywracając pracownika do pracy, już sąd I instancji na wniosek pracownika może w wyroku nałożyć na pracodawcę obowiązek dalszego zatrudnienia pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.